«Մեղրիի ճանապարհ եք ասում, թե Ադրբեջանի օրինակով՝ «Զանգեզուրի միջանք» ոչ մի նշանակություն չունի, մինչև չհաստակեցվի գլխավոր հարցը. ու՞մ է պատկանում 42կմ. նախկինում գոյություն ունեցած երկաթգիծը»: Արցախի ԱԺ նախկին պատգամավոր Վահրամ Աթանեսյանի գրառումը։
«Նորից եմ հիշեցնում. 1967-1989թ.թ. երկագծի այդ հատվածը գտնվել է Ադր.ԽՍՀ Երկաթուղիների վարչության կառավարման ներքո: Էս մասին, այն մասին, թե արդյոք Ռուսաստանի «Հարավկովկասյան երկաթուղիներ» ընկերության կոնցեսիոն կառավարումը տարածվու՞մ է նաև Մեղրիի հատվածի վրա, ոչ ոք չի խոսում:
Ընդդիմությունը լռում է՝ հասկացանք. երկաթգիծը քանդվել, պողպատը Իրանին է վաճառվել իր օրոք, Հայաստանի երկաթուղիներն Ռուսաստանի կոնցեսիոն կառավարմանն են հանձնվել դարձալ իր իշխանության օրոք: Մյուսներն ինչո՞ւ են բերանները ջուր առել: Մի անգամ ասել եմ. Հայաստանը պարտավոր է կազմել էդ հատվածի երկաթուղու կառուցման նախահաշիվ, հայտարարել, որ գիծը վերականգնելու է ինքը: Ի՞նչ գումար է պահանջվում, մե՞կ, երկու՞ միլիարդ դոլար կամ եվրո՞: Գետնի տակից էլ լինի՝ պետք է գտնվի: Ղարաբաղցու ասած՝ «ճռռան ածելու» ի՞նչ իմաստ կա: Այլընտրանքը միջանցքի վերահսկողության հանձնումն է: Ում էլ հանձնվի, մեծ հաշվով տարբերություն չկա: «Լավ» և «վատ» տեր չի լինում»,- գրել է Վարհամ Աթանեսյանը:
